Specjalność: Marketing polityczny
Rok akademicki: 2015/2016
Studia magisterskie (II stopień): dzienne
Zajęcia: poniedziałek 10:00-11:30 (ćwiczenia), sala 212; wtorek, 17:30-18:15 (wykład), sala 112,
Prowadzący: mgr Bogusław Feliszek
Kontakt: tel. 77 441 40 14, e-mail: biuro[at]pressence.com.pl
Cele ogólne:
Celem kursu jest wzbogacenie i utrwalenie wiedzy na następujące tematy:
1. wybrane koncepcje i metody analizy i diagnostyki komunikacji politycznej, marketingu politycznego i kampanii wyborczych.
2. aktualne techniki stosowane przez politycznych i społecznych aktorów w mediach tradycyjnych i politycznej komunikacji online.
3. krytyczna ocena problemów komunikacji politycznej, marketingu politycznego i kampanii wyborczych.
1. wybrane koncepcje i metody analizy i diagnostyki komunikacji politycznej, marketingu politycznego i kampanii wyborczych.
2. aktualne techniki stosowane przez politycznych i społecznych aktorów w mediach tradycyjnych i politycznej komunikacji online.
3. krytyczna ocena problemów komunikacji politycznej, marketingu politycznego i kampanii wyborczych.
Wiodącymi tematami są metody strategicznej analizy otoczenia politycznego, kreowanie wizerunku partii i kandydata, organizacja kampanii politycznych, negatywne kampanie polityczne, percepcja przekazów wyborczych, propaganda, debaty polityczne, standardy i patologie politycznej rywalizacji, segmentacja elektoratu, pozycjonowanie "produktu politycznego", wystąpienia publiczne aktorów politycznych, retoryka, wpływ komunikowania wyborczego na wyniki głosowania i specyfika polskich kampanii wyborczych.
Efekt praktyczny:
Studenci zdobywają wiedzę i doskonalą umiejętność krytycznego myślenia, analizy, identyfikacji trendów, diagnostyki i prognozowania rynku politycznego – aktorów politycznych, procesu politycznego, mediów masowych, działania komunikacyjnego, treści, publiczności i efektu komunikowania politycznego.
Studenci zdobywają wiedzę i doskonalą umiejętność krytycznego myślenia, analizy, identyfikacji trendów, diagnostyki i prognozowania rynku politycznego – aktorów politycznych, procesu politycznego, mediów masowych, działania komunikacyjnego, treści, publiczności i efektu komunikowania politycznego.
Formy, metody i techniki nauczania:
Wykład, prezentacja, dyskusja, pytania (przygotowawcze, sokratejskie, zbierające), burza mózgów, debata oksfordzka, praca w grupie, esej, raport, blog.
Wykład, prezentacja, dyskusja, pytania (przygotowawcze, sokratejskie, zbierające), burza mózgów, debata oksfordzka, praca w grupie, esej, raport, blog.
Zagadnienia szczegółowe:
1. WYKŁAD (15 godzin)
I. Analiza i diagnostyka rynku politycznego – źródła wiedzy o rynku politycznym, mediatyzacja polityki.
II. Metody analizy i diagnostyki rynku politycznego – techniki analityczne i diagnostyczne, marketingowe metody strategicznej analizy otoczenia (PEST, SWOT, Pięć Sił Portera, analiza luki strategicznej, macierz BCG, model okna Johari, metoda map percepcyjnych, analiza kluczowych czynników sukcesu, analiza pola siłowego, metoda delficka, test "jury konsumentów", test teatralny, scenariusze wyborcze – prognozowanie wyniku wyborczego, mapowanie okręgu wyborczego, metoda "pięty achillesa").
III. Wyborca jako uczestnik komunikowania politycznego – typy uczestników, aktorzy, media masowe, typy wyborców.
IV. Polityczne strategie propagandowe – funkcje, rodzaje, system propagandowy.
V. Segmentacja rynku wyborczego – modele, targeting, pozycjonowanie, decyzje wyborców.
VI. Wizerunek partii, kandydata i polityka – teorie postrzegania organizacji i ludzi, ocena wizerunku, mowa ciała, struktura wizerunku.
VII. Zachowania wyborcze obywateli – modele zachowań, "racjonalny" wyborca.
VIII. Metody badań rynku politycznego – metody ilościowe i jakościowe, badania preferencji wyborców, wpływ sondaży na wynik wyborów.
IX. Strategie partii politycznych – pojęcie strategii partyjnej, typy, wizja, misja, cele.
X. Strategie komunikowania wyborczego – rodzaje strategii komunikacyjnych, system polityczny, system partyjny, system wyborczy.
XI. Komunikowanie w kampanii politycznej i wyborczej – typy, modele, tendencje, liderzy, finansowanie, konsultanci politycy, "spin doktorzy".
XII. Kampania bezpośrednia – spotkania z wyborcami, styl komunikacji polityka i partii, techniki wpływu społecznego, ulotki wyborcze.
XIII. Debaty wyborcze – retoryka i argumentacja, wpływ na ocenę kandydata, osobowość telewizyjna.
XIV. Kobiety w polityce – stereotypy, uprzedzenia, parytety (debata oksfordzka).
XV. Marketing polityczny w Internecie – e-mail, strony WWW, budowanie wspólnoty, interaktywność, blogi, serwisy społecznościowe.
2. ĆWICZENIA (30 godzin)
I. Analiza i diagnostyka rynku politycznego – źródła wiedzy o rynku politycznym, mediatyzacja polityki.
1. Dobek-Ostrowska B., 2007. Diagnoza rynku politycznego i prognozowanie [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 317-322
II. Metody analizy i diagnostyki rynku politycznego – techniki analityczne i diagnostyczne, marketingowe metody strategicznej analizy otoczenia (PEST, SWOT, macierz BCG, analiza kluczowych czynników sukcesu, metoda delficka, test "jury konsumentów", test teatralny, scenariusze wyborcze – prognozowanie wyniku wyborczego, mapowanie okręgu wyborczego, metoda "pięty achillesa").
1. Cichosz M., 2009. Metody analizy i diagnostyki rynku politycznego [w:] Jabłoński A.W., Sobkowiak L. Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 93-122
III. Wyborca jako uczestnik komunikowania politycznego – typy uczestników, aktorzy, media masowe, typy wyborców.
1. Dobek-Ostrowska B., 2007. Uczestnicy procesu komunikowania politycznego [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 162-201
2. Czajowski A., 2009. Wyborca na rynku politycznym [w:] Jabłoński A.W., Sobkowiak L. Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 123-136
3. Dobek-Ostrowska B., 2007. Aktorzy polityczni w dobie wysoko rozwiniętych technik komunikacyjnych [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 277-282
4. Jabłoński W., 2006. Zasadnicze uwarunkowania politycznych media relations [w:] Jabłoński W., Kreowanie informacji. Media relations, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 79-87
5. Aronson E., 2000. Środki masowego przekazu, propaganda i przekonywanie [w:] Aronson E., Człowiek – istota społeczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., s. 61-111
IV. Polityczne strategie propagandowe – funkcje, rodzaje, system propagandowy.
1. Dobek-Ostrowska B., 2007. Propaganda polityczna jako forma komunikowania politycznego [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 202-235
2. Młyniec E., 2015. Propaganda i techniki propagandowe [w:] Młyniec E., Opinia publiczna, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, s. 399-417
3. Pratkanis A., Aronson E., 2003. Kiedy informacja zawodzi: propaganda jako wyzwanie dla społeczeństwa [w:] Pratkanis A., Aronson E., Wiek propagandy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 227-284
V. Segmentacja rynku wyborczego – modele, targeting, pozycjonowanie, decyzje wyborców.
1. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Segmentacja rynku wyborczego [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 105-145
2. Cichosz M., 2005. Pozycjonowanie oferty politycznej na przykładzie wyborów do Parlamentu Europejskiego w Polsce w 2004 roku [w:] Dobek-Ostrowska B. [red.], Kampania wyborcza: marketingowe aspekty komunikowania politycznego, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 149-163
3. Machiavelli N., 1987. W jaki sposób można w zepsutym państwie zachować rząd wolny, jeśli już istnieje; lub go tam zaprowadzić, jeśli nie istnieje [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 137-140
VI. Wizerunek partii, kandydata i polityka – teorie postrzegania organizacji i ludzi, ocena wizerunku, mowa ciała, struktura wizerunku.
1. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Wizerunek kandydata [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 147-214
2. Jeziński M., 2005. Wizerunek polityczny jako element strategii wyborczej [w:] Dobek-Ostrowska B. [red.], Kampania wyborcza: marketingowe aspekty komunikowania politycznego, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 115-132
3. Grzegorzewski K., 2010. Analiza zawartości publicystyki telewizyjnej [w:] Pieszkun-Olejniczakowa E., Bachura J., Worsowicz M. [red.], O mediach i komunikacji, Łodź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 231-248
4. Kukieła E., 2010. O kulturze wypowiedzi w mediach [w:] Pieszkun-Olejniczakowa E., Bachura J., Worsowicz M. [red.], O mediach i komunikacji, Łodź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 305-317
5. Łączyński M., 2009. Wizerunek [w:] Gackowski T., Łączyński M. [red.], Metody badania wizerunku w mediach, Warszawa: CeDeWu Sp. z o.o., s. 79-104
6. Gackowski T., Łączyński M., 2009. Analiza wizerunek – od teorii do praktyki [w:] Gackowski T., Łączyński M. [red.], Metody badania wizerunku w mediach, Warszawa: CeDeWu Sp. z o.o., s. 105-115
7. Machiavelli N., 1987. Za co chwali się lub gani ludzi, a szczególnie książąt [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 79-81
8. Machiavelli N., 1987. O srogości i łaskawości i co lepiej: miłość czy strach budzić [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 83-86
9. Machiavelli N., 1987. Jak należy unikać ściągania na siebie pogardy i nienawiści [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 89-97
10. Machiavelli N., 1987. Jak powinien postępować książę, żeby zyskać poważanie [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 102-105
VII. Zachowania wyborcze obywateli – modele zachowań, "racjonalny" wyborca.
1. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Modele zachowań wyborczych obywateli [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 55-103
2. Mandrosz J., 2002. Czynniki ograniczające racjonalność poglądów i decyzji politycznych [w:] Skarżyńska K., Podstawy psychologii politycznej, Poznań: Zysk i S-ka, s. 164-186
3. Korzeniowski K., 2002. Psychospołeczne uwarunkowania zachowań wyborczych [w:] Skarżyńska K., Podstawy psychologii politycznej, Poznań: Zysk i S-ka, s. 237-259
4. De Barbaro N., 2005. Co warto myśleć o wyborcach. Podstawowe mechanizmy podejmowania decyzji wyborczych [w:] De Barbaro N., Dojść do głosu. Radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków: Znak, s. 47-57
5. Dobek-Ostrowska B., 2007. Zjawisko widoczności medialnej i jej konsekwencje [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 273-276
6. Aronson E., 2000. Konformizm [w:] Aronson E., Człowiek – istota społeczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., s. 22-60
7. Le Bon G., 1986. Poglądy i wierzenia tłumu [w:] Le Bon G., Psychologia tłumu, tłum. B. Kaprocki, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 94-150
8. Machiavelli N., 1987. O ile ludy błądzą w sprawach ogólnych, o tyle nie błądzą w sprawach szczegółowych [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 155-158
VIII. Metody badań rynku politycznego – metody ilościowe i jakościowe, badania preferencji wyborców, wpływ sondaży na wynik wyborów.
1. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Sondaże wyborcze – źródło informacji i wpływu [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 511-550
2. Młyniec E., 2015. Sondaże opinii publicznej - zabawa czy naukowa probalistyka [w:] Młyniec E., Opinia publiczna, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, s. 503-547
3. De Barbaro N., 2005. O tym, czego nie wiemy, czyli badania w kampanii wyborczej [w:] De Barbaro N., Dojść do głosu. Radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków: Znak, s. 58-96
4. Kędzior Z., Karcz K., 2001. Metody i techniki badań bezpośrednich, czyli za pomocą czego i jak zbierać informacje [w:] Kędzior Z., Karcz K., Badania marketingowe w praktyce, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 91-112
5. Maison D., 2000. Zasadnicze etapy zogniskowanych wywiadów grupowych [w:] Maison D., Zogniskowane wywiady grupowe, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 40-112
6. Sztabiński F., 2000. Narzędzie badawcze i jego elementy [w:] Sawiński Z., Sztabiński P. B., Sztabiński F. [red.], Podręcznik ankietera, Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN, s. 49-62
7. Muszyńska D., 2000. Wywiady w miejscach publicznych [w:] Sawiński Z., Sztabiński P. B., Sztabiński F. [red.], Podręcznik ankietera, Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN, s. 209-215
IX. Strategie partii politycznych – pojęcie strategii partyjnej, typy, wizja, misja, cele.
1. Skrzypiński D., 2009. Strategie partii politycznych [w:] Jabłoński A.W., Sobkowiak L. Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 137-158
2. Dobek-Ostrowska B., 2007. Strategie marketingowe [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 322-329
3. Jaśniok M., 2007. Nowe wyzwania strategiczne marketingu politycznego [w:] Jaśniok M., Strategie marketingowe na rynku politycznym, Kraków: Wolters Kluwer Polska, s. 165-219
4. Sun Tzu, 2008. Planowanie ofensywy [w:] Sun Tzu, Sun Pin, Sztuka wojny, Gliwice: Helion, s. 73-78
5. Sun Tzu, 2008. Dziewięć zmiennych [w:] Sun Tzu, Sun Pin, Sztuka wojny, Gliwice: Helion, s. 103-108
6. Machiavelli N., 1987. Impetem i śmiałością zdobywa się częstokroć to, czego zwyczajnymi środkami nigdy by się nie osiągnęło [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 257-259
X. Strategie komunikowania wyborczego – rodzaje strategii komunikacyjnych, system polityczny, system partyjny, system wyborczy.
1. Kłosińska K., 2005. O retoryce partii politycznych [w:] Jakubowska U., Skarżyńska K. Demokracja w Polsce. Doświadczanie zmian, Warszawa: Wydawnictwo SWPS Academica, s. 210-221
2. Skrzypiński D., 2005. Proces planowania strategii wyborczej. Studium przypadku [w:] Dobek-Ostrowska B. [red.], Kampania wyborcza: marketingowe aspekty komunikowania politycznego, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 96-114
3. Machiavelli N., 1987. O tym, że lud często pragnie własnej zguby, omamiony pozorną korzyścią; że z łatwością daje się on zwieść wielkim nadziejom i wspaniałym obietnicom [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 161-164
4. Sun Tzu, 2008. Ataki ogniowe [w:] Sun Tzu, Sun Pin, Sztuka wojny, Gliwice: Helion, s. 131-134
5. Sun Tzu, 2008. Zatrudnianie szpiegów [w:] Sun Tzu, Sun Pin, Sztuka wojny, Gliwice: Helion, s. 135-139
XI. Komunikowanie w kampanii politycznej i wyborczej – typy, modele, tendencje, liderzy, finansowanie, konsultanci politycy, "spin doktorzy".
1. Dobek-Ostrowska B., 2007. Kampanie polityczne i wyborcze jako forma komunikowania politycznego [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 236-269
2. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Komunikacja wyborcza [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 250-256
3. Młyniec E., 2015., 2006. Manipulacje opinią publiczną [w:] Młyniec E., Opinia publiczna, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, s. 443-488
4. Wasilewski J., 2006. Dominacja w dyskursie [w:] Wasilewski J., Retoryka dominacji, Warszawa: Wydawnictwo Trio, s. 456-485
5. Janik-Wiszniowska M., Wiszniowski R., 2005. Wizualna kampania wyborcza do Parlamentu Europejskiego w Polsce w 2004 roku [w:] Dobek-Ostrowska B. [red.], Kampania wyborcza: marketingowe aspekty komunikowania politycznego, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 164-189
6. Wiszniowski R., 2000. Analiza wybranych kampanii wyborczych w Finlandii, Francji, Polsce i Stanach Zjednoczonych w latach dziewięćdziesiątych [w:] Wiszniowski R., Marketing wyborczy, Warszawa-Wrocław: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 141-190
7. Sun Tzu, 2008. Strategiczna siła wojskowa [w:] Sun Tzu, Sun Pin, Sztuka wojny, Gliwice: Helion, s. 83-88
XII. Kampania bezpośrednia – spotkania z wyborcami, styl komunikacji polityka i partii, techniki wpływu społecznego, ulotki wyborcze.
1. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Kampania bezpośrednia [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 387-435
2. De Barbaro N., 2005. Przekaz. Odpowiedź na pytanie "Co mówimy?" [w:] De Barbaro N., Dojść do głosu. Radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków: Znak, s. 115-178
3. Kochan M., 2007. Najczęściej stosowane techniki erystyczne [w:] Kochan M., Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach, Kraków: Znak, s. 65-215
4. Pratkanis A., Aronson E., 2003. Komunikat i sposób jego przekazania [w:] Pratkanis A., Aronson E., Wiek propagandy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 137-180
5. De Barbaro N., 2005. Kampania negatywna. Czy i jak atakować, czy i jak się bronić [w:] De Barbaro N., Dojść do głosu. Radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków: Znak, s. 202-224
XIII. Debaty wyborcze – retoryka i argumentacja, wpływ na ocenę kandydata, osobowość telewizyjna.
1. Barańska A., 2010. Perswazja w komunikacji społecznej [w:] Pieszkun-Olejniczakowa E., Bachura J., Worsowicz M. [red.], O mediach i komunikacji, Łodź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 23-35
2. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Debaty wyborcze [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 353-386
3. Kochan M., 2007. Co to znaczy wygrać w publicznej dyskusji [w:] Kochan M., Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach, Kraków: Znak, s. 13-63
4. Schopenhauer A., 1986. Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa: ALMAPRESS
5. Aronson E., 2000. Sympatia, miłość i wrażliwość interpersonalna [w:] Aronson E., Człowiek – istota społeczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., s. 335-388
6. Pratkanis A., Aronson E., 2003. Odwoływanie się do emocji; porusz serce, przekonaj rozum [w:] Pratkanis A., Aronson E., Wiek propagandy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 181-226
XIV. Kobiety w polityce – stereotypy, uprzedzenia, parytety (debata oksfordzka).
1. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Kobiety w wyborach politycznych [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 215-238
2. Machiavelli N., 1987. O tym, że kobiety bywają przyczyną upadku państw [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 232-233
3. Aronson E., 2000. Uprzedzenia [w:] Aronson E., Człowiek – istota społeczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., s. 278-334
XV. Marketing polityczny w Internecie – e-mail, strony WWW, budowanie wspólnoty, interaktywność, blogi, serwisy społecznościowe.
1. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Marketing polityczny w Internecie [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 437-476
Literatura przedmiotu
I. Literatura obowiązkowa
I. Literatura obowiązkowa
1. Aronson E., 2000. Uprzedzenia [w:] Aronson E., Człowiek – istota społeczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., s. 278-334
2. Cichosz M., 2009. Metody analizy i diagnostyki rynku politycznego [w:] Jabłoński A.W., Sobkowiak L. Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 93-122
3. Cichosz M., 2005. Pozycjonowanie oferty politycznej na przykładzie wyborów do Parlamentu Europejskiego w Polsce w 2004 roku [w:] Dobek-Ostrowska B. [red.], Kampania wyborcza: marketingowe aspekty komunikowania politycznego, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 149-163
4. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Modele zachowań wyborczych obywateli [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 55-103
5. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Segmentacja rynku wyborczego [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 105-145
6. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Wizerunek kandydata [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 147-214
7. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Kobiety w wyborach politycznych [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 215-238
8. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Komunikacja wyborcza [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 250-256
9. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Debaty wyborcze [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 353-386
10. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Kampania bezpośrednia [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 387-435
11. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Marketing polityczny w Internecie [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 437-476
12. Cwalina W., Falkowski A., 2006. Sondaże wyborcze – źródło informacji i wpływu [w:] Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 511-550
13. Czajowski A., 2009. Wyborca na rynku politycznym [w:] Jabłoński A.W., Sobkowiak L. Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 123-136
14. Dahl R.A., Stinebrickner B., 2007. Współczesna analiza politycznaWarszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR,
15. De Barbaro N., 2005. O tym, czego nie wiemy, czyli badania w kampanii wyborczej [w:] De Barbaro N., Dojść do głosu. Radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków: Znak, s. 58-96
16. De Barbaro N., 2005. Przekaz. Odpowiedź na pytanie "Co mówimy?" [w:] De Barbaro N., Dojść do głosu. Radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków: Znak, s. 115-178
17. Dobek-Ostrowska B., 2007. Diagnoza rynku politycznego i prognozowanie [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 317-322
18. Dobek-Ostrowska B., 2007. Uczestnicy procesu komunikowania politycznego [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 162-201
19. Dobek-Ostrowska B., 2007. Aktorzy polityczni w dobie wysoko rozwiniętych technik komunikacyjnych [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 277-282
20. Dobek-Ostrowska B., 2007. Propaganda polityczna jako forma komunikowania politycznego [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 202-235
21. Dobek-Ostrowska B., 2007. Kampanie polityczne i wyborcze jako forma komunikowania politycznego [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 236-269
22. Dobek-Ostrowska B., 2007. Strategie marketingowe [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 322-329
23. Jaśniok M., 2007. Nowe wyzwania strategiczne marketingu politycznego [w:] Jaśniok M., Strategie marketingowe na rynku politycznym, Kraków: Wolters Kluwer Polska, s. 165-219
24. Jeziński M., 2005. Wizerunek polityczny jako element strategii wyborczej [w:] Dobek-Ostrowska B. [red.], Kampania wyborcza: marketingowe aspekty komunikowania politycznego, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 115-132
25. Kędzior Z., Karcz K., 2001. Metody i techniki badań bezpośrednich, czyli za pomocą czego i jak zbierać informacje [w:] Kędzior Z., Karcz K., Badania marketingowe w praktyce, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 91-112
26. Kłosińska K., 2005. O retoryce partii politycznych [w:] Jakubowska U., Skarżyńska K. Demokracja w Polsce. Doświadczanie zmian Warszawa: Wydawnictwo SWPS Academica, s. 210-221
27. Kochan M., 2007. Co to znaczy wygrać w publicznej dyskusji [w:] Kochan M., Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach, Kraków: Znak, s. 13-63
28. Kochan M., 2007. Najczęściej stosowane techniki erystyczne [w:] Kochan M., Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach, Kraków: Znak, s. 65-215
29. Korzeniowski K., 2002. Psychospołeczne uwarunkowania zachowań wyborczych [w:] Skarżyńska K., Podstawy psychologii politycznej, Poznań: Zysk i S-ka, s. 237-259
30. Łączyński M., 2009. Wizerunek [w:] Gackowski T., Łączyński M. [red.], Metody badania wizerunku w mediach, Warszawa: CeDeWu Sp. z o.o., s. 79-104
31. Machiavelli N., 1987. W jaki sposób można w zepsutym państwie zachować rząd wolny, jeśli już istnieje; lub go tam zaprowadzić, jeśli nie istnieje [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 137-140
32. Machiavelli N., 1987. O tym, że lud często pragnie własnej zguby, omamiony pozorną korzyścią; że z łatwością daje się on zwieść wielkim nadziejom i wspaniałym obietnicom [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 161-164
33. Machiavelli N., 1987. O tym, że kobiety bywają przyczyną upadku państw [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 232-233
34. Maison D., 2000. Zasadnicze etapy zogniskowanych wywiadów grupowych [w:] Maison D., Zogniskowane wywiady grupowe, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 40-112
35. Mandrosz J., 2002. Czynniki ograniczające racjonalność poglądów i decyzji politycznych [w:] Skarżyńska K., Podstawy psychologii politycznej, Poznań: Zysk i S-ka, s. 164-186
36. Pratkanis A., Aronson E., 2003. Kiedy informacja zawodzi: propaganda jako wyzwanie dla społeczeństwa [w:] Pratkanis A., Aronson E., Wiek propagandy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 227-284
37. Schopenhauer A., 1986. Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa: ALMAPRESS
38. Skrzypiński D., 2009. Strategie partii politycznych [w:] Jabłoński A.W., Sobkowiak L. Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 137-158
39. Skrzypiński D., 2005. Proces planowania strategii wyborczej. Studium przypadku [w:] Dobek-Ostrowska B. [red.], Kampania wyborcza: marketingowe aspekty komunikowania politycznego, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 96-114
40. Wasilewski J., 2006. Dominacja w dyskursie [w:] Wasilewski J., Retoryka dominacji, Warszawa: Wydawnictwo Trio, s. 456-485
II. Literatura uzupełniająca
1. Aronson E., 2000. Konformizm [w:] Aronson E., Człowiek – istota społeczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., s. 22-60
2. Aronson E., 2000. Środki masowego przekazu, propaganda i przekonywanie [w:] Aronson E., Człowiek – istota społeczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., s. 61-111
3. Aronson E., 2000. Sympatia, miłość i wrażliwość interpersonalna [w:] Aronson E., Człowiek – istota społeczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., s. 335-388
4. De Barbaro N., 2005. Co warto myśleć o wyborcach. Podstawowe mechanizmy podejmowania decyzji wyborczych [w:] De Barbaro N., Dojść do głosu. Radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków: Znak, s. 47-57
5. De Barbaro N., 2005. Kampania negatywna. Czy i jak atakować, czy i jak się bronić [w:] De Barbaro N., Dojść do głosu. Radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków: Znak, s. 202-224
6. Dobek-Ostrowska B., 2007. Zjawisko widoczności medialnej i jej konsekwencje [w:] Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 273-276
7. Gackowski T., Łączyński M., 2009. Analiza wizerunek – od teorii do praktyki [w:] Gackowski T., Łączyński M. [red.], Metody badania wizerunku w mediach, Warszawa: CeDeWu Sp. z o.o., s. 105-115
8. Jabłoński W., 2006. Zasadnicze uwarunkowania politycznych media relations [w:] Jabłoński W., Kreowanie informacji. Media relations, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 79-87
9. Janik-Wiszniowska M., Wiszniowski R., 2005. Wizualna kampania wyborcza do Parlamentu Europejskiego w Polsce w 2004 roku [w:] Dobek-Ostrowska B. [red.], Kampania wyborcza: marketingowe aspekty komunikowania politycznego, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 164-189
10. Le Bon G., 1986. Poglądy i wierzenia tłumu [w:] Le Bon G., Psychologia tłumu, tłum. B. Kaprocki, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 94-150
11. Lisowska-Magdziarz M., 2004. Jak to zrobić [w:] Lisowska-Magdziarz M., Analiza zawartości mediów. Przewodnik dla studentów, Kraków: Wydawnictwo Nieruchomości i Finanse, s. 23-106
12. Machiavelli N., 1987. Za co chwali się lub gani ludzi, a szczególnie książąt [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 79-81
13. Machiavelli N., 1987. O srogości i łaskawości i co lepiej: miłość czy strach budzić [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 83-86
14. Machiavelli N., 1987. Jak należy unikać ściągania na siebie pogardy i nienawiści [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 89-97
15. Machiavelli N., 1987. Jak powinien postępować książę, żeby zyskać poważanie [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 102-105
16. Machiavelli N., 1987. O ile ludy błądzą w sprawach ogólnych, o tyle nie błądzą w sprawach szczegółowych [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 155-158
17. Machiavelli N., 1987. Impetem i śmiałością zdobywa się częstokroć to, czego zwyczajnymi środkami nigdy by się nie osiągnęło [w:] Machiavelli N., Książę, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 257-259
18. Muszyńska D., 2000. Wywiady w miejscach publicznych [w:] Sawiński Z., Sztabiński P. B., Sztabiński F. [red.], Podręcznik ankietera, Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN, s. 209-215
19. Pratkanis A., Aronson E., 2003. Komunikat i sposób jego przekazania [w:] Pratkanis A., Aronson E., Wiek propagandy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 137-180
20. Pratkanis A., Aronson E., 2003. Odwoływanie się do emocji; porusz serce, przekonaj rozum [w:] Pratkanis A., Aronson E., Wiek propagandy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 181-226
21. Sztabiński F., 2000. Narzędzie badawcze i jego elementy [w:] Sawiński Z., Sztabiński P. B., Sztabiński F. [red.], Podręcznik ankietera, Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN, s. 49-62
22. Sun Tzu, 2008. Planowanie ofensywy [w:] Sun Tzu, Sun Pin, Sztuka wojny, Gliwice: Helion, s. 73-78
23. Sun Tzu, 2008. Strategiczna siła wojskowa [w:] Sun Tzu, Sun Pin, Sztuka wojny, Gliwice: Helion, s. 83-88
24. Sun Tzu, 2008. Dziewięć zmiennych [w:] Sun Tzu, Sun Pin, Sztuka wojny, Gliwice: Helion, s. 103-108
25. Sun Tzu, 2008. Ataki ogniowe [w:] Sun Tzu, Sun Pin, Sztuka wojny, Gliwice: Helion, s. 131-134
26. Sun Tzu, 2008. Zatrudnianie szpiegów [w:] Sun Tzu, Sun Pin, Sztuka wojny, Gliwice: Helion, s. 135-139
27. Wiszniowski R., 2000. Analiza wybranych kampanii wyborczych w Finlandii, Francji, Polsce i Stanach Zjednoczonych w latach dziewięćdziesiątych [w:] Wiszniowski R., Marketing wyborczy, Warszawa-Wrocław: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 141-190
III. Literatura koncepcyjna dla zainteresowanych
1. Arendt H., 2008. Korzenie totalitaryzmu, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne
2. Aronson E., 2004. Człowiek – Istota społeczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
3. Asmus, R. D., 2011. Mała wojna, która wstrząsnęła światem. Gruzja, Rosja i przyszłość Zachodu, Warszawa: Res Publica Nova
4. Baudrillard J., 2005. Symulakry i symulacja, Warszawa: Sic!
5. Castells M., 2013. Sieci oburzenia i nadziei. Ruchy społeczne w erze internetu, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.
6. Dahl R. A., Stinebrickner B., 2007. Współczesna analiza polityczna, Warszawa: Scholar
7. Habermas J., 1993. Obywatelstwo a tożsamość narodowa. Rozważania nad przyszłością Europy, Warszawa: Wydawnictwo Instytut Filozofii i Socjologii PAN
8. Hall E., 2009. Ukryty wymiar, Warszawa: Muza S.A.
7. Habermas J., 1993. Obywatelstwo a tożsamość narodowa. Rozważania nad przyszłością Europy, Warszawa: Wydawnictwo Instytut Filozofii i Socjologii PAN
8. Hall E., 2009. Ukryty wymiar, Warszawa: Muza S.A.
9. Huntington S. P., 2008. Zderzenie cywilizacji i nowy kształt ładu światowego, Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie
10. Kołakowski L., 2009. Czy Pan Bóg jest szczęśliwy i inne pytania, Kraków: Znak
11. Landes D.S., 2000. Bogactwo i nędza narodów, Wydawnictwo: Muza
12. Lipset S. M., 1995. Homo politicus. Społeczne podstawy polityki, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
13. Ożóg K., 2004. Język w służbie polityki, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
14. Szalkiewicz W. K., 2015. Praktyki manipulacyjne w polskich kampaniach wyborczych, Kraków-Warszawa: Edu-Libri
15. Tocqueville A., 2009. O demokracji w Ameryce, Warszawa: Aletheia
16. Weber M., 1989. Polityka jako zawód i powołanie, Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza
17. Zimbardo P., 2008. Efekt Lucyfera, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Wymagania:
Podstawą zaliczenia przedmiotu są ćwiczenia na zajęciach, projekty realizowane w semestrze oraz esej końcowy.
I. Ćwiczenia
1. Systematyczne i rzetelne przygotowywanie się do zajęć.
1. Systematyczne i rzetelne przygotowywanie się do zajęć.
2. Rzeczowy i twórczy udział w dyskusjach oraz zaangażowanie w debacie oksfordzkiej.
3. Monitoring mediów. Regularna lektura dwóch magazynów politycznych, słuchanie audycji w radiu, oglądanie publicystycznych programów telewizyjnych, monitoring jednej politycznej listy dyskusyjnej w Internecie i dwóch blogów.
Szczegółowe łączne warunki zaliczenia ćwiczeń:
1. Obecność na zajęciach - dopuszczalna jest jedna absencja.
2. Blog. Praca polega na systematycznym umieszczaniu na blogu http://analizapolityczna.blogspot.com/ wpisów związanych z przedmiotem. Do zaliczenia tej pracy potrzeba co najmniej 5 wpisów. Wpisy nie powinny pojawiać się rzadziej niż raz na trzy tygodnie. Pod uwagę brane są wpisy na blogu w okresie: 23.02-23.05.2016.
3. Raport z monitoringu mediów. Badanie (praca grupowa – 3 lub 4 osoby) polega na sporządzeniu katalogu publicznych wypowiedzi wybranego polityka w okresie minimum czterech tygodni w minimum trzech mediach (lista mediów do uzgodnienia z prowadzącym do 21.03.2016). Możliwe jest także przeprowadzenie monitoringu według hasła kluczowego (do uzgodnienia z prowadzącym do 21.03.2016).
Raport powinien w kompleksowy sposób przedstawiać wypowiedzi i publiczne działania polityka oraz ich krytyczną ocenę. Praca zakłada przeprowadzenie systematycznego wyboru materiałów prasowych oraz przygotowanie na podstawie analizy treści raportu końcowego pokazującego trendy zaobserwowane w badanym okresie, w tym napotkane problemy i sposób ich rozwiązania. Szczególnie doceniana będzie systematyczność prowadzonego badania.
Termin do 13.05.2016, 23:55. Format: .doc lub .rtf. Tytuł e-maila: Raport_D_Kowalski (litera D – symbol studiów dziennych). Praca przesłana na adres e-mail: biuro[at]pressence.com.pl.
Uwaga: W przypadku wielu błędów literowych praca jest odsyłana do poprawki.
Praca jest zaliczana po naniesieniu wszystkich poprawek zgłoszonych przez prowadzącego.
II. Wykład
Studenci mają do wyboru dwie formy zaliczenia końcowego przedmiotu:
1. Egzamin pisemny (esej)
2. Esej końcowy
Decyzję o wyborze formy zaliczenia wykładu każdy student powinien osobiście przekazać prowadzącemu do 4.04.2016.
1. Egzamin pisemny (esej)
Praca własna studenta (3 godziny w sali egzaminacyjnej); do wyboru jeden z trzech tematów z programu przedmiotu "Analiza i diagnostyka rynku politycznego".
2. Esej końcowy
Jeżeli student wybierze opcję 2 (esej końcowy), powinien przedstawić prowadzącemu do 18.04.2016 pisemny plan eseju (czcionka Times New Roman, 12 pkt.). Plan powinien zawierać proponowany temat, główne pytania lub tezy, opis metody badania, bibliografię i inne źródła (pierwotne i wtórne).
Esej może traktować na każdy temat związany z polityczną komunikacją w polskich mediach tradycyjnych i Internecie. W podsumowaniu powinny znaleźć się własne konkluzje. Dopuszcza się prace grupowe (2 lub 3 osoby); takie projekty powinny być uzgodnione z prowadzącym. Objętość eseju 15 stron A4 – czcionka Times New Roman, 12 pkt., wyłączając bibliografię.
Termin do 20.05.2016, 23:55. Format: .doc lub .rtf. Tytuł e-maila: Esej_D_Kowalski (litera D – symbol studiów dziennych). Praca przesłana na adres e-mail: biuro[at]pressence.com.pl.
Termin do 20.05.2016, 23:55. Format: .doc lub .rtf. Tytuł e-maila: Esej_D_Kowalski (litera D – symbol studiów dziennych). Praca przesłana na adres e-mail: biuro[at]pressence.com.pl.
Uwaga: W przypadku wielu błędów literowych praca jest odsyłana do poprawki.
Praca jest zaliczana po naniesieniu wszystkich poprawek zgłoszonych przez prowadzącego.
Prowadzący nie wysyła potwierdzeń otrzymania eseju i raportu. Jeżeli prowadzący nie otrzyma pracy będącej warunkiem zaliczenia ćwiczeń lub egzaminu, poinformuje o tym na zajęciach.
Punktacja
1. Aktywność na zajęciach 15 pkt.
3. Blog 20 pkt.
4. Raport 25 pkt.
5. Esej 40 pkt. (zaliczenie od 20 pkt.)
Skala ocen
2 | 3 | 3,5 | 4 | 4,5 | 5 |
0-49 pkt. | 50-61 pkt. | 62-72 pkt. | 73-84 pkt. | 85-95 pkt. | 96-100 pkt. |
Uwaga: regularne postępy + niezależne myślenie + wewnętrzna motywacja = lepsza ocena końcowa
