Teoretyczne ujęcie współczesnego separatyzmu.
Każdy naród wyznaje jakieś wartości. Wartości te mogą wpływać na politykę wewnętrzną państwa, a skoro każde państwo jest uczestnikiem stosunków międzynarodowych, tak więc wartości poszczególnych narodów mają pewien wpływ na istniejącą rzeczywistość międzynarodową. Powoduje to, iż takie elementy jak kultura czy świadomość narodowa muszą być uwzględniane w stosunkach politycznych. Uczestniczący w stosunkach międzynarodowych dążą do osiągnięcia pewnych konkretnych celów np. zaspokojenia swoich potrzeb rozwoju, przetrwania czy dorównania innym uczestnikom owych stosunków. Stanowiska poszczególnych uczestników mogą być jednak sprzeczne, co prowadzić może do powstawania konfliktów. Częstokroć niemożność realizacji swoich potrzeb, prowadzi do użycia przez uczestników stosunków międzynarodowych bardziej radykalnych środków oddziaływania na środowisko międzynarodowe, tym samym powodując jego destabilizację.
Jako jedną z potrzeb człowieka możemy wymienić potrzebę przynależności. Potrzeba ta przejawia się w ramach tworzenia i podtrzymywania więzi w obrębie pewnych wspólnot. Ma ona szczególne znaczenie w przypadku wspólnoty narodowej. Wspólnoty narodowe tworzą swoją więź, bazując na takich czynnikach jak tradycja, historia, religia czy język. Grupy te mają świadomość różnic w stosunku do innych, co powoduje integrację w ramach swojej grupy oraz pozwala na wyraźne określenie środowiska zewnętrznego. Każdy naród prowadzi działania mające na celu uzyskanie, a następnie utrzymanie swojej odrębności, czy też niepodległości, ponieważ daje mu to możliwość realizacji własnych potrzeb i interesów. Separatyzmem nazywamy dążenie do wyodrębnienia się lub oddzielenia od pewnej całości (w tym przypadku państwa macierzystego). Jako przejaw separatyzmu można uznać chęć oderwania narodu od obecnego i utworzenie swojego własnego, suwerennego i niepodległego państwa lub przyłączenie się do innego.
Separatyzm jest definiowany głównie jako działanie, jednak można się również spotkać z opiniami jakoby była to doktryna polityczna wspierająca odłączenie się pewnego terytorium od innego. W definicji zjawiska nie uwzględnia się faktu osiągnięcia swojego celu na drodze pokojowej i zgodnej z normami obowiązującego prawa, czy też za pomocą innych środków z owym prawem niezgodnych. Zazwyczaj spotkać możemy ugrupowania działające w tym samym czasie różnymi metodami. Równolegle mogą być stosowane radykalne działania zbrojne np. zamachy terrorystyczne oraz bardziej umiarkowane i pokojowe np. prowadzone rozmowy między zainteresowanymi stronami konfliktu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Ten wpis czeka na Twój komentarz.